هیچ زبان‌آموزی دوست ندارد درباره گرامر یاد بگیرد. اما گرامر مجموعه‌ای از قوانینی است که زبان را به هم متصل می‌کند. و وقتی صحبت از زبان عربی می‌شود، برای ایجاد جملات باید قوانین اصلی گرامر را یاد بگیرید. خوشبختانه، گرامر زبان عربی آنطور که فکر می‌کنید سخت نیست. در حالی که اجزای زیادی برای صرف کلمات عربی وجود دارد، اگر آنها را در نظر داشته باشید، قطعاً به روانی خواهید رسید.
دسته‌بندی کلمات عربی
قبل از اینکه به قوانین ساختار جمله عربی بپردازیم، بهتر است اجزای آن را بشناسیم. کلماتی که گفتار روزمره عربی را تشکیل می‌دهند، بخشی از دسته‌های زیر هستند:
- اِسْم: اسم‌ها، ضمیرها، صفت‌ها، قیدها و غیره
- فِعْل: فعل‌ها
- حَرْف: حروف اضافه، حروف تعریف و حروف ربط
اسم‌ها در دستور زبان عربی
یک اسم، شخص، مکان، چیز یا ایده است. این همان مفهوم در انگلیسی و عربی است. اما، بر خلاف انگلیسی، یک اسم گرامر بسیار بیشتری در عربی دارد. در اینجا، شما باید اسم را بر اساس چهار معیار جداگانه طبقه‌بندی کنید. در گرامر عربی، اسم‌ها بر اساس موارد زیر مرتب می‌شوند:
- جنسیت: مذکر یا مؤنث
- جمع: مفرد, مثنی یا جمع
- اشتقاق: غیر مشتق، مشتق شده از یک منبع یا مشتق شده از اسم مصدر
- تعریف: معرفه یا نکره
همچنین بازتاب گرامری در عربی وجود دارد که زیرمجموعه‌های زیادی برای یادگیری دارد.
دستور زبان پشت افعال عربی
فعل‌ها چیزی هستند که به یک جمله عمل می‌دهند. هر جمله باید یک فعل در آن داشته باشد. در دستور زبان عربی، شما باید یک فعل را صرف کنید تا با جنسیت و جمع شخصی که عمل را انجام می‌دهد، مطابقت داشته باشد.
در زبان عربی، فعل‌ها می‌توانند سه زمان داشته باشند:
- مضارع (imperfect): زمان‌های حال و آینده
- ماضی (perfect): زمان گذشته
- أمر حاضر معروف (imperative): امر فعال
صفت‌ها در زبان عربی
شما هر روز از صفت‌ها برای توصیف اسم‌ها استفاده می‌کنید. این کلمات زیبایی، رنگ، اندازه و بسیاری از دسته‌های دیگر را پوشش می‌دهند. در زبان عربی، شما باید صفت‌ها را با توجه به جنسیت، جمع، حالت و قطعیت اسم صرف کنید. درست همانطور که اسم را صرف می‌کنید، باید صفتی را که آن را توصیف می‌کند نیز صرف کنید.
در زبان عربی، صفت بعد از اسم می‌آید. به عنوان مثال:
- بنت جميلة – دختر زیبا
جميلة “زیبا” است و بنت “یک دختر” است. از آنجایی که شما زبان عربی را از راست به چپ می‌خوانید، اسم قبل از صفت قرار می‌گیرد.
چندین حرف اضافه عربی
حروف اضافه کلماتی هستند که واقعاً دسته‌بندی ندارند. آنها به خودی خود معنایی ندارند، باید به یک اسم یا فعل متصل شوند. اغلب، حروف اضافه فقط در یک جمله معنی دارند. چند نمونه در انگلیسی “hey”، “yes” و “and” هستند.
در زبان عربی، حروف اضافه زیادی به طور کلی وجود ندارد. کمتر از 80 حرف اضافه در کل زبان وجود دارد. بنابراین، طبقه‌بندی آنها کاملاً دشوار است. اما، اگر کلمه‌ای در عربی وجود دارد که نمی‌توانید آن را در یکی از دسته‌های اصلی قرار دهید، به احتمال زیاد یک حرف اضافه است. شما قطعاً با این موارد در زبان روزمره مواجه خواهید شد.
دستور زبان ساختار جمله عربی
ساختار جمله را می‌توان به سه جزء اصلی تقسیم کرد: فاعل (S)، فعل (V) و مفعول (O). به عنوان مثال، در عبارت انگلیسی “سارا سیب می‌خورد”، “سارا” فاعل، “می‌خورد” فعل و “یک سیب” مفعولی است که او می‌خورد. بنابراین، از این مثال، شما در حال خواندن هستید که انگلیسی در درجه اول یک زبان SVO است.
در زبان عربی، ساختار جمله پیش‌فرض VSO است. اما، شما این گزینه را دارید که این ترتیب را با هم مخلوط کنید. اگر می‌خواهید روی قسمت خاصی از جمله تأکید کنید، می‌توانید آن را با فاعل یا مفعول نیز شروع کنید. هر شش تغییر از ساختار جمله در دستور زبان عربی امکان‌پذیر است. این ساختار نیست که در دستور زبان عربی مهم است، بلکه انحراف است.
در اینجا ترجمه عربی همان جمله آمده است. بیایید آن را تشریح کنیم تا ببینیم اجزای جداگانه چگونه جمله را می‌سازند:
- سارة تأكل تفاحة – سارا یک سیب می‌خورد. (sarat takul tifahat.)
اجزای فردی این جمله عبارتند از:
- سارا – Sara (فاعل)
- هى تأكل – او می‌خورد (haa takul)(فعل)
- تفاحة – یک سیب (tafaha)(مفعول)
برای مقایسه، این فرم مفعول است اگر یک مفعول معین باشد:
- التفاحة – سیب (altafaha)
و اگر ما نمی‌دانیم که سارا در حال خوردن سیب است، فقط یک دختر، جمله حتی فاعل هم نخواهد داشت:
- تأكل تفاحة – او یک سیب می‌خورد (takul tafaha)
ضمیرهای عربی
زبان عربی درست مانند انگلیسی دارای ضمیر فاعلی، مفعولی و ملکی است، اما تفاوت‌هایی وجود دارد. برای یک، زبان عربی معیار مدرن دارای سه دسته ضمیر است: مفرد، مثنی و جمع. شما از ضمایر مثنی زمانی استفاده می‌کنید که با دو نفر صحبت می‌کنید. و جمع برای سه نفر یا بیشتر است. این یک مفهوم کاملاً جدید برای انگلیسی زبانان است.
ضمایر عربی نیز برای شخص دوم و سوم جنسیت دارند. در حالی که در انگلیسی “you” تحت تأثیر جنسیت قرار نمی‌گیرد، عربی دو کلمه جداگانه برای آن دارد.
در انگلیسی، ما به این عادت کرده‌ایم که ضمیرها یک کلمه جداگانه باشند. اما، ضمایر مفعولی و ملکی در عربی پسوند هستند. این بدان معناست که آنها حرفی هستند که شما به یک فعل (برای ضمایر مفعولی) یا یک اسم (برای ضمایر ملکی) اضافه می‌کنید. این یک مفهوم جدید در دستور زبان عربی است که باید به آن عادت کنید.
همچنین شایان ذکر است که زبان روزمره عربی اغلب ضمایر خود را حذف می‌کند. از آنجایی که صرف فعل قبلاً فاعل را به شما می‌گوید، معمولاً نیازی به آن ندارید. شما فقط زمانی نیاز دارید که در دستور زبان عربی از ضمایر استفاده کنید که این یک جمله بدون فعل باشد. اما، شما می‌توانید از ضمایر فاعلی برای تأکید استفاده کنید.
در اینجا تمام ضمایر در زبان عربی معیار مدرن آمده است:
| انگلیسی | عربی معیار مدرن | |
| مفرد | من | أنا (ana) |
| تو (مذکر) | انتَ (anta) | |
| تو (مونث) | انتِ (anti) | |
| او (مذکر) | هو (howwa) | |
| او (مونث) | هي (heyya) | |
| مثنی | ما | نحن (naHnu) |
| شما | أنتما (antuma) | |
| آنها | هما (humaa) | |
| جمع | ما | نحن (naHnu) |
| شما (مذکر) | أنتم (antum) | |
| شما (مونث) | أنتن (antunna) | |
| آنها (مذکر) | هم (homa) | |
| آنها (مونث) | هن (hunna) |
یادگیری گرامر عربی به طور طبیعی
همه باید از قوانین گرامر در زبان عربی پیروی کنند. اما، همه آنها را به یک روش یاد نمی‌گیرند. اگر از مطالعات خسته‌کننده گرامر متنفر هستید، راه‌های سرگرم‌کننده‌تر و طبیعی‌تری برای تسلط بر این قوانین وجود دارد. به سادگی کلمات و عبارات روزمره را به زبان عربی دنبال کنید و حس طبیعی زبان را دریافت کنید.